VUŠKOVIĆ MILOŠ

Jedini crnogorski slikar koji je prošao sve karakteristične faze naše umjetnosti-od impresionizma do apstrakcije. Neobično duhovit /jedan od osnivača satiričnog časopisa Ošišani jež u periodu izmedu dva rata/ i plodan, ovaj stvaralac je ostavio mnoštvo slika, koje, na žalost, još nijesu sistematizovane i proučene. Odvažan i vedar, rano je privukao na sebe pažnju. Tako je književnik Rastko Petrović jednom zapisao: „... Vušković ima vedru smelost. On je u osnovi smeliji valjda i od Milunovića i od Lubarde, i teži još mnogo više bravuroznosti. Njegove će slike zbog toga biti manje uzbudljive i patetične od njinih, ali će raspevanije donositi samu materiju i imati više zamaha u vezivanju jedne vrednosti za drugu. Najviši akcenti na njegovim slikama su akcenti radosti". Najbolja ostvarenja Vušković je dao u posljednjih trideset godina života, u rodnom Cetinju, gdje je tu svoju radost spojio sa ljepotama zavičaja i Crne Gore. Sve što mu je moglo uzbuditi radoznali duh, od širokih panoramskih pogleda do detalja iz site prirode, našlo je mjesta na njegovim slikama. Stvara ekspresionizam-i poetičan, i lepršav, i čvrst u isto vrijeme. Radi slikarskim nožem, bez podslikavanja i traganja, odsječnim potezima i sa puno paste. Mjestimično su opijenost bojom i furioznost toliko nadvladali umjetnika da je stvorio niz čistih, asocijativnih predjela.
Pored pejzaža bavio se portretnim radom, posebno u periodu izmedu dva rata Portret učenice, Portret djevojke, Slikarka Z.P., Autoportret itd.\, zatim, slikanjem mrtvih priroda Kane/. I nakon rata rado se vraćao karikaturi, doprinoseći i na taj osoben i duhovit način zbivanjima i razvoju poslijeratnog crnogorskog kulturnog i javnog života.

Vušković Miloš,
Cetinje 1900-1975.

Učio u Umjetničkoj školi u Beogradu i Beču.

Samostalne izložbe:
1921-Cetinje, Narodno pozorište;
1929-Falun, Galerija;
1934-Beograd, Paviljon „Cvijeta Zuzorić";
1951-Titograd, Umjetnički paviljon; Cetinje, Narodno pozorište;
1952-Cetinje, Umjetnička galerija; 1957-Titograd, Umjetnički paviljon;
1962-Beograd, Dom JNA;
1963-Titograd, Umjetnički paviljon;
1965-Titograd, Umjetnički paviljon; Cetinje, Umjetnička galerija;
1966-Titograd, Umjetnički paviljon; Beograd, Narodni univerzitet;
1969-Titograd, Muzej grada; Cetinje, Umjetnička galerija.

Kolektivne izložbe:
1923-Beč;
1937-Rim, Izložba jugoslovenskih umjetnika;
1939-Firenca, internacionalna izložba;
1945-Beograd, Izložba likovnih umjetnika Jugoslavije;
1946-Cetinje, Prva izložba umjetnika Crne Gore;
1951-Cetinje, Izložba likovnih umjetnika Jugoslavije;
1952 i 1953 - Kotor, Beograd, Ivangrad, Bijelo Polje;
1955-Sarajevo, Pljevlja;
1956-Beograd;
1957-Skoplje;
1958-Titograd;
1959-Beograd, Novi Sad, Titograd;
1960-Ljubljana, Priština, Titograd;
1961-Titograd;
1965-Beograd, Skoplje;
1954-Atina, Izložba 60 slikara modernog jugoslovenskog slikarstva; Marselj, Pariz, Lion, Brisel;
1956-Minhen, Iternacionalna izložba „Rote Rajter";
1961-Beograd, I trijenale likovne umjetnosti;
1970-Beograd, Savremena crnogorska likovna umjetnost 1945-1970;
1971 - Pariz, Umjetnost na tlu Jugoslavije od praistorije do danas;
1972 i 1973 - Rim, Bari, Pariz, Turne, Haselt, Sarlroa, Savremena crnogorska likovna umjetnost;
1975-Prag, Bratislava, Varšava, Riga, Tulin, Vilnus, Budimpešta, Sofija, Crnogorska umjetnost prve polovine XX vijeka;
1981-Moskva, Umjetničko blago na tlu Crne Gore od praistorije do danas;
1983-Cetinje, Beograd, Cetinje i likovna umjetnost;
1986-Tuzla, izložba 40 godina Saveza likovnih umjetnika Jugoslavije 1946-1986 u povodu X kongresa SLUJ-a

Od 1949. učestvuje na izložbama ULUCG.
Član CANU.

Nagrade:
1933-Beograd, Nagrada „Politike";
1935-Beograd, nagrada Udruženja likovnih umjetnika Jugoslavije za portret;
1937 i 1938 - Beograd, Nagrada za plakat Opštine grada Beograda;
1949-Cetinje, nagrada Predsjedništva Vlade NR Crne Gore;
1957-Titograd, nagrada Izvršnog vijeća SR Crne Gore;
1963-Titograd, Trinaestojulska nagrada;
1965-Cetinje, I nagrada Salona „13. novembar";
1966- Cetinje, Nagrada Salona „13. novembar";
1971-Beograd, Nagrada AVNOJ.

Podaci preuzeti iz: